Stefanie Lauwers – Stella
Een voor- en achternaam versmolten. Italiaans voor ‘ster’.
Ik ben Stefanie. 37. Ge moogt dat gerust weten. Thuis ben ik opgevoed met het idee dat je blij mag zijn voor iedere dag die je krijgt. Dus leven … dat doe ik volop, samen met mijn man en twee zoontjes. Zij zijn mijn alles. Ik kom uit een warme West-Vlaamse familie, al generaties lang gekweekt op de buiten. Het karakter van mijn pa huist ook in mij: ne Lauwers is volhardend, praktisch ingesteld en tot in de perfectie georganiseerd in zijn eigen chaos.
Die woorden, talen en verhalen. Dat vertalen. Dat heb ik van mijn ma. Een liefde zo groot dat ik mijn talencombinatiekeuzestress voor de tolkopleiding iene-miene-mutte-gewijs moest beslechten. Leest ge hier af en toe iets in het Engels … now you know why. Ik geef les in ’t hoger in Brugge en sinds 2021 verhaal ik als ceremoniespreker de liefde en het leven, wanneer ge trouwt of rouwt.
Net als u draag ik vele rollen in het leven. Die van vrouw, moeder en dochter van, docente van, … I could go on. Nu, elk van die rollen heeft mij de allermooiste momenten gebracht, maar evengoed heb ik al ferme blutsen en deuken geïncasseerd. Gij ook, vermoed ik. Het is vanuit die doorleefde ervaring dat ik samen met u – met heel mijn hart – wil stilstaan bij wat echt telt. Bij die mijlpalen op uw weg. Omdat ik het weet. Omdat ik het verdorie heb gevoeld.
Weet ge? Ik ben graag bezig met mijn handen … tot ze bruin zien van de aarde in mijn hof, tot het deeg van mijn gebak aan mijn onderarmen plakt. En dat hovenieren, dat bakken, dat doe ik hierom: zowel mijn tuin als mijn taarten zijn er om van te genieten en om te delen met de mensen die ik graag zie. Dus hiervoor doe ik mijn best. In de potgrond en beslag meng ik aandacht en zorg, zodat alles bijzonder is. Trek die lijn gerust maar door naar mijn verhalen.
Wil je weten hoe ik klink?
Gigi was goud.
de ontmoeting van Jeanine en Laurent in 1956
